نکات دستیابی به یک ژست بی عیب و نقص برای عکاسی

دستیابی به یک ژست بی عیب و نقص برای عکاسی

داشتن اطلاعات درمورد نحوه ژست گرفتن مدل، یکی از مهارت های کلیدی برای داشتن تصاویر پرتره قابل قبول می باشد. در این مقاله، درمورد نکات مهم در خصوص ژست گرفتن مدل بحث خواهیم کرد تا بدین طریق بتوانیم عکس های بسیار خوبی به دست بیاوریم. از حالت دست ها و پاها گرفته تا سر و چشم ها، همه و همه را مورد بحث قرار خواهیم داد.

گام 1 : اصول ژست گرفتن مدل
 

عنصر کلیدی برای خلق هر پرتره، ژست و حالتی است که مدل شما در آن عکس خواهد داشت. این وظیفه شماست که مفهوم عکس را به مدل مورد نظرتان انتقال دهید. اکثراوقات تصاویری دیده ام که ژست و نور آن ها خوب بوده ولی مدل با چهره خود مفهوم غلطی را می رسانده و تصویر را به کلی خراب کرده است.

ژست خوب در تصاویر پرتره بسیار مهم است زیرا خطوط و عناصر دینامیکی در فریم عکس ایجاد می کند. اطلاع از روش دستیابی به این مورد مهم، عاملی حیاتی به حساب می آید. سوژه شما نمی داند چگونه ژست بگیرد، دست های خود را چگونه قرار دهد یا چه حالتی داشته باشد؛ سرو سامان دادن به این کار، وظیفه شما به عنوان یک عکاس است. در این مقاله، روش کار را با ذکر نکاتی در مورد ژست گرفتن به شما نشان خواهم داد.

گام 2 : پاها

یک قانون در عکاسی پرتره این است که پاها جلوتر قرار می گیرند. روش ایستادن مدل، مشخص می کند که پاها در حین عکاسی راحت هستند یا نه. و یا این که ژست آن ها طبیعی است یا خیر. اگر مدل شما راست و مستقیم در برابر دوربین بایستد، تصویر خوبی به دست نخواهد آمد.

 

در اکثر موارد، پای عقبی باید با زاویه 90 درجه در برابر دوربین قرار بگیرد و پای جلویی باید رو به دوربین باشد. این حالت، مدل را کمی باریک اندام نشان داده و حالت بهتری به ایستادن او می دهد. وقتی که پاها مستقیما در برابر دوربین قرار می گیرند، ژست مدل بسیار تهاجمی به نظر می رسد و در اکثر موارد مورد قبول نیست.

گام 3 : ساق پا و ران ها 

چیزی که من در مورد ساق پاها شنیده ام این است که : " اگر می شود آن ها را خم کنید، این کار را بکنید". پس هنگام عکس گرفتن راحت بایستید و ببینید که زانو و قوزک پا چگونه خم می شوند تا یک ژست بسازند. زمانی که وزن را بر روی یکی از پاها می اندازید، ران آن پا به سمت خارج متمایل شده و آن پا را برجسته تر و واضح تر جلوه می کند. بعضی از مردم این سبک پرتره را دوست دارند؛ ولی اکثراً وزن را بر روی پاهای عقبی می اندازند، بنابراین ران عقبی مخفی شده و خارج از کادر قرار می گیرد.

گام 4 : دست ها  

شاید برخورد با دست ها، مشکل ترین کار باشد. دست ها می توانند موضوعاتی را درمورد مدل شما بیان کرده و حسّ انیمیشن را به ژست بدهند. با توجه به موارد ذکر شده، شما باید اطمینان حاصل کنید که دست ها در عکس زیاد برجسته و نمایان نیستند. به یاد داشته باشید که تمرکز بیننده باید بر روی چهره باشد، پس باید مطمئن شوید که دست ها مقدار بیش از حدی از نور عکس را نمی گیرند، زیرا چشم ها به طور اتوماتیک به درخشان ترین قسمت تصویر جذب می شوند. 

اگر مطمئن نیستید با دست ها چه کار کنید، از دست آن ها خلاص شوید. درست مانند شانه ها، دست ها نیز از نمای پهلو بهتر به نظر می رسند تا اینکه کلّ جلو یا عقب دست پیدا باشد. با این کار، دست ها لاغرتر به نظر رسیده و زیاد برجسته و بزرگ نیستند. اگر دست ها بالای کمر قرار دارند، مطمئن شوید که خم شده اند زیرا در این حالت زیباتر به نظر می رسند. 

اگر دست ها در زیر کمر قرار دارند، می توانید بگذارید راحت باشند و به طور طبیعی آویزان بمانند. هم چنین می توانید دست ها را داخل جیب خود قرار دهید ولی مطمئن شوید که انگشت شصت خود را بیرون از جیب گذاشته اید تا کلّ دست شما مخفی نباشد. شما هرگز مایل نیستید دست ها را در حالت مشت شده قرار دهید زیرا این یکی دیگر از نشانه های تهاجم است. 

گام 5 : نیم تنه بالا

همه درمورد عکس گرفتن پلیس از اشخاص محکوم شنیده اند. در حالی که دوربین ثابت است، شانه ها راحت و افتاده هستند. زمانی که مدل شما راحت در جلوی دوربین ایستاده است، شانه ها پهن ترین قسمت بدن هستند. مدل شما در این حالت نامتناسب، بیش از حد پهن و مربع مانند به نظر می رسد و حالت تهاجمی دارد. 

 

روش اصلاح این مورد، این است که بدن مدل را به آرامی نسبت به دوربین زاویه دار کنیم تا عرض شانه ها کمتر به نظر برسد. در این حالت، مدل شما لاغرتر به چشم می خورد. اگر مدل شما وزن خود را روی پای عقبی انداخته باشد، طبیعتاً شانه عقب وی کمی پایین تر قرار خواهد گرفت و این باعث می شود مدل شما راحت تر باشد. هم چنین، در تمام موارد از قرار دادن شانه ها به صورت افتاده و بدحالت اجتناب کنید، زیرا باعث خراب شدن عکستان خواهد شد. 

گام 6 : سر 

همین طور که به سمت بالا می رویم، به سر و صورت می رسیم. اگر به مدل بگویید برای عکس یک حالت بگیرد و سپس مشغول تعیین حالت پاها، ساق های پا، ران ها و نیم تنه شوید، فکر می کنید هنوز هم همان حالت را دارد؟ یک قانون برای من، نگه داشتن سر و صورت برای آخر کار است.

برخی از عکاسان مایلند درست در خط دید عکسبرداری کنند و این در اکثر موارد نتیجه بخش است؛ ولی اگر در جستجوی چیزی متفاوت و منحصربفرد هستید، عکسبرداری در سطحی بالاتر یا پایین تر از خط دید مدل را امتحان کنید. می توانید به مدل بگویید بالا، پایین یا به سمت دوربین نگاه کند. گزینه دیگر، نگاه کردن مدل به دوردست است.

در زمان ریلکس بدن، طبیعتاً سر کمی به یک طرف خم می شود. پس زمانی که در جستجوی یک ظاهر طبیعی هستید، به خم کردن سر مدل فکر کنید. اگر سر را کمی به بالا متمایل کنید، بینی کوچکتر به نظر می رسد و گردن کشیده می شود که باعث رفع مشکل غبغب خواهد شد. خم کردن سر به پایین، باعث به وجود آمدن حالتی صمیمی می شود ولی فقط در مورد مدل هایی اثربخش است که بینی نرمال یا کوچک دارند؛ بنابراین نمی تواند برای تمام مدل ها استفاده شود. 

درست مانند شانه ها، چرخاندن سر به حالت سه رخ به شما اجازه می دهد صورت های پهن یا خط فک را باریکتر نشان دهید. اگر مدل شما صورت باریکی دارد، این تکنیک باعث باریکتر و کشیده تر شدن صورت می شود که افکت جالبی نیست.

گام 7 : چشم ها 

چشم ها قدرتمندترین قسمت پرتره هستند. چشم ها حالت تنظیم شده را می سازند یا خراب می کنند. اگر به مدل بگویید چانه اش را پایین بگیرد، می توانید حالت جذاب تری ایجاد کنید؛ زیرا در این حالت، چشم ها درشت تر به نظر می رسند. قطعاً این تکنیک فقط در حالتی اثربخش است که دهان و ابروهای مدل نیز همان حالت را داشته باشند. 

کلّ صورت باید در یک صفحه قرار داشته باشد تا حالت مدل مغشوش و گیج کننده نشود. می توانید به مدل خود بگویید به بیرون از دوربین نگاه کند، ولی به یاد داشته باشید در این حالت، جلب نگاه ها مشکل تر خواهد بود. مردم می گویند چشم ها دریچه روح آدمی هستند. اگر بتوانید تعیین کنید چشم ها چگونه به نظر برسند، عکس شما قدرتمند خواهد بود.

 

گام 8 : نکات دیگر

در این جا نکات دیگری هست که می تواند به شما کمک کند تا مدل در بهترین حالت به نظر برسد:

1. اگر مدل شما کم مو یا طاس است، از زاویه پایین تری عکس بگیرید تا قسمت کمتری از موها به چشم بیاید و از نورپردازی بر روی موها اصلاً استفاده نکنید. 

2. اگر مدل شما بینی بزرگی دارد، از او بخواهید مستقیماً به دوربین نگاه کند و از زاویه پایین تری عسکبرداری کنید تا بینی او بیش از حد برجسته به نظر نرسد.

3. اگر مدل شما گوش های بزرگی دارد، سر وی را بچرخانید تا فقط یک گوش نشان داده شود. سپس نور را ملایم کنید تا گوش دیگر در سایه ها محو شود و زیاد به چشم نخورد. 

4. اگر مدل شما چین و چروک زیادی دارد، نور را مستقیم به او بتابانید تا در زیر چروک ها سایه ایجاد نشود.

5. همان طور که قبلاً گفته شد، اگر مدل شما غبغب دارد، به او بگویید سر خود را کمی بالا ببرد تا گردن کشیده تر به نظر برسد. هم چنین می توانید نور بیشتری از بالا به مدل بتابانید تا در زیر خط فک سایه ایجاد شده و ناحیه زیر چانه کمتر قابل دیدن باشد. 

6. اگر مدل شما صورت گرد یا چاقی دارد، از او بخواهید صورت خود را به راست یا چپ بچرخاند تا حالت سه رخ بگیرد. هم چنین استفاده از یک نورپردازی نیمه ای با نگه داشتن نیمی از صورت در سایه می تواند به شما کمک کند. 

7. نکته دیگر برای این که مدل شما لاغرتر به نظر برسد، اطمینان یافتن از این است که فضایی میان بازوها و نیم تنه رها کرده اید. اگر بازوها به بدن مدل چسبیده باشند، مدل شما بسیار بزرگتر به نظر خواهد رسید. 

نتیجه گیری

اکنون که تعدادی از نکات اساسی و مهم را در مورد ژست گرفتن مدل فرا گرفته اید، این نکات را امتحان کنید تا مشاهده کنید که چگونه می توانید در عکس های خود از آن ها استفاده نمایید. فقط به یاد داشته باشید که منظم و راست ایستادن در مقابل دوربین نشانه ای از تهاجم بوده و به نظر من اکثر اوقات واقعاً کسل کننده است. 

هم چنین یک ژست طبیعی بهتر از یک ژست خشک است؛ پس سعی کنید مدل خود را در حالتی راحت قرار داده و او را عصبی و نا آرام نکنید. به مدل هایتان اجازه دهید به جای ایستادن در استودیو بر روی صندلی بنشینند. در پایان، در حین عسکبرداری شمارش معکوس انجام ندهید زیرا درست زمانی که می گویید "یک"، مدل شما به طور اتوماتیک لبخند یا حالتی ساختگی و مصنوعی به خود می گیرد. اگر می خواهید عکس شما ظاهری کسل کننده، نمایشی وغیرطبیعی داشته باشد، مختارید ولی اگر من جای شما بودم کارم را بهتر و تمیزتر انجام می دادم!

دانلود پکیج باورنکردنی زناشویی

معجزه آسا

باور نمی کنید یک سر بزنید

یک کلیک فاصله دارید